Nu meer dan ooit zijn we ons allemaal bewust van de negatieve gevolgen voor het milieu die onze moderne levensstijl met zich meebrengt. Als het echter om recycling gaat, denken de meeste mensen vooral aan de papieren en plastic flessen die we elke twee weken in onze prullenbakken op straat zetten. Er wordt weinig nagedacht over het recyclen van elektronische goederen en als gevolg daarvan is de escalatie van elektronisch afval (e-waste) een probleem van mondiaal belang geworden, en de behoefte aan e-recycling neemt exponentieel toe.
In dit artikel wordt onderzocht wat er gebeurt met de elektronica die we niet langer willen, waarom e-waste een wereldwijd probleem is en welke stappen we kunnen nemen om het probleem aan te pakken.
E-waste verwijst naar alle elektronische producten die het einde van hun verwachte levensduur hebben bereikt. Veelvoorkomende voorbeelden van elektronisch afval zijn onder meer mobiele telefoons, computers, televisies, monitoren, printers en magnetrons. De definitie is echter van toepassing op elk product met een batterij of stekker.
Hoewel deze technologie onmiskenbare voordelen biedt, waaronder amusement, gemak en efficiëntie, zijn de huidige tarieven en middelen voor het verwijderen van elektronische goederen eenvoudigweg onhoudbaar.
Veel elektronische producten bevatten componenten die waardevolle bronnen bevatten, waarvan sommige als giftig en gevaarlijk worden beschouwd. Bij het e-recyclingproces worden deze e-waste-producten omgezet in herbruikbare materialen. Door de vele waardevolle componenten terug te winnen en potentieel gevaarlijke en giftige materialen te verwijderen, voorkomt e-recycling dat deze verontreinigende stoffen op stortplaatsen terechtkomen en een negatieve invloed hebben op het milieu.
CRT-monitoren kunnen bijvoorbeeld een overblijfsel uit het verleden zijn en zijn vervangen door LED-monitoren, maar ze bevatten giftige lood-, cadmium-, barium- en fluorescerende poeders die in de grond en waterwegen sijpelen en de lucht vervuilen van de stortplaatsen die ze terechtkomen, wat de gezondheid van de ecosystemen en, als gevolg daarvan, de mensen in de buurt beïnvloedt.
Wat is de omvang van de impact?
De stad Guiyu in China werd ooit beschouwd als de e-waste-hoofdstad van de wereld, met naar schatting 70% van 's werelds e-waste dat op een gegeven moment door de stad gaat om te worden gerecycled. Het is waarschijnlijk ook geen toeval dat de vrouwen in Guiyu zes keer meer kans hadden op miskramen en dat 70% van de kinderen een ongezond loodgehalte in hun bloed vertoonde. De Chinese regering heeft de schadelijke effecten erkend die deze praktijken hebben veroorzaakt voor hun mensen, en steden in het hele land worden opgeruimd om het probleem op te lossen.
De milieukosten van e-waste zijn duidelijk en gaan gepaard met aanzienlijke economische kosten.
Volgens de wereldwijde e-waste-monitor van de VN (2020) werd in 53.6 wereldwijd een recordaantal van 2019 miljoen ton aan e-waste gegenereerd, met de verwachting dat tegen 74 2030 miljoen ton zal worden bereikt. Slechts 17.4% (53.6 miljoen ton) van dat werd ingezameld voor recycling, waardoor naar schatting $ 57 miljard (USD) aan kostbare, hoogwaardige materialen (goud, zilver en koper om er maar een paar te noemen) op de vuilnisbelt terechtkwamen, ondanks dat ze in het recyclingproces konden worden teruggewonnen.
Terwijl China zijn “oorlog tegen vervuiling” opruimt en doorgaat met het accepteren en verwerken van minder elektronisch afval in de wereld, rijst de vraag: waar gaat al het elektronische afval naartoe? De ongelukkige waarheid is dat het wordt omgeleid naar andere ontwikkelingslanden zoals Thailand, Cambodja, Ghana en India, waar de inspanningen op het gebied van e-recycling grotendeels informeel en vaak primitief zijn. Deze niet-officiële afvalverwerkingsfabrieken behoren tot de belangrijkste boosdoeners van milieuschade veroorzaakt door e-waste, aangezien ze vaak illegaal of onethisch dumpen wat ze niet langer kunnen recyclen.
E-recycling blijft voor ons de beste manier om onze ongewenste elektronica weg te gooien, maar er is meer regelgeving op wereldschaal nodig om het te laten slagen. We moeten ervoor zorgen dat alle e-recyclers het juiste doen voor het milieu en hun gemeenschappen.
E-waste is een onvermijdelijk onderdeel van ons moderne leven en naarmate het inkomen en de levensstandaard stijgen in de ontwikkelingslanden, is het duidelijk dat het escalerende volume van e-waste alleen maar moeilijker te beheren zal worden.
Er is een onmiddellijke oplossing die het probleem bij de bron kan stoppen. Deze eenvoudige maar effectieve oplossing waar iedereen bij kan helpen, is het verminderen en hergebruiken van elektronische goederen die we anders misschien zouden hebben weggegooid. We moeten onze houding veranderen ten opzichte van het vervangen van items die niet hoeven te worden vervangen, zoals het elk jaar upgraden van mobiele telefoons. We moeten ook de noodzaak heroverwegen om items zoals tv's of computers die kunnen worden gerepareerd, weg te gooien.
Als we ervoor kiezen om alle waarschuwingssignalen met betrekking tot de milieu-impact van e-waste te negeren, zullen onze natuurlijke hulpbronnen binnenkort uitgeput raken, zullen het milieu en de volksgezondheid eronder lijden en zal de elektronische productie zoals we die kennen gedwongen worden stopgezet.
Voor meer informatie over gevaarlijke materialen, hoe ermee om te gaan, de beste manieren om ze op te slaan en hoe ze veilig te verwijderen met minimale impact op het milieu of als u een veiligheidsinformatieblad of labels voor grote hoeveelheden chemicaliën wilt, bel dan Chemwatch op (03) 9773 3100.
Bronnen:
