Zijn rietpadden het meest gehate dier ter wereld?

26/01/2022

Synoniem met het woord 'pest', worden rietpadden vaak met afschuw en woede bekeken, vooral door boeren en landarbeiders wier levensonderhoud ze terroriseren. Maar wat is het echte verhaal achter deze klonterige, giftige, onaantrekkelijke amfibie? Lees verder om erachter te komen hoe dit specifieke paddenras zo'n snode reputatie heeft gekregen en of het al dan niet volledig verdiend is.

Wat zit er in een naam?

Ook gekend als Rijnella Marine, kunnen rietpadden uitgroeien tot grote en agressieve volwassen amfibieën. De volwassen, zwaargebouwde volwassenen zijn meestal tussen de 15 cm en 25 cm lang. Hun huid is droog, wrattig en bruingeel op hun rug, met een lichtere, vaak witte, lichtgele of soms gevlekte grijze kleur aan hun onderkant. 

Geschiedenis

Inheems in Zuid- en Midden-Amerika, hebben rietpadden wijdverbreide verwoesting veroorzaakt in heel Australië sinds ze voor het eerst werden geïntroduceerd. In 1935 werden ongeveer 100 rietpadden naar Queensland gebracht om keverplagen op suikerrietplantages te bestrijden. Tegen de tijd dat ze werden vrijgelaten, waren 2,400 padden uitgekomen en sindsdien is hun aantal exponentieel vermenigvuldigd. Tegenwoordig trekken ze naar het westen met een geschatte snelheid van 40 tot 60 km per jaar. Oorspronkelijk geïntroduceerd in slechts één regio van Queensland, heeft de populatie rietpadden zich nu verspreid over het grootste deel van de staat, evenals naar WA, NSW en het NT. 

Baby padden

Het gezegde 'kweek als konijnen' zou eigenlijk veranderd moeten worden in 'kweek als rietpadden', want er is een goede reden waarom hun populatie in zo'n korte tijd zo snel is gegroeid. Elke vrouwelijke rietpad kan in één keer tot 35,000 eieren leggen en ze broeden op elk moment van het jaar. 

Eieren worden in lange gelei-achtige strengen gelegd; soms raken deze strengen verward om een ​​massa eieren te vormen. Rietpadkikkervisjes zijn klein en worden ongeveer 3 cm. In tegenstelling tot inheemse kikkerkikkervisjes, komen rietpadkikkervisjes niet naar het wateroppervlak om te ademen. Kleinere jonge rietpadden kunnen gemakkelijk worden aangezien voor inheemse kikkers. Deze jonge padden zien er heel anders uit dan hun volwassen tegenhangers, met een gladdere, donkerdere huid.

Volwassen padden en babypadden zien er iets anders uit, maar ze hebben allebei een glinstering in hun ogen!
Volwassen padden en babypadden zien er iets anders uit, maar ze hebben allebei een glinstering in hun ogen!

Toxiciteit en impact van de padden

Waarom al die haat? Rietpadden zijn geen doorsnee pad: ze zijn extreem giftig voor dieren, zowel wilde als gedomesticeerde (dwz huisdieren). 

Rietpadden hebben grote parotisklieren op hun schouder die een gif afscheiden wanneer de pad zich bedreigd voelt. Het toxine is een bufotoxine, dat een snelle hartslag, convulsies, verlamming en de dood kan veroorzaken. De huid van een mens reageert over het algemeen niet op dezelfde manier als de huid van inheemse dieren, maar het gif kan de ogen en slijmvliezen irriteren. 

Deze parotisklier wordt vanaf de geboorte op de amfibie aangetroffen, dus zelfs kikkervisjes van rietpadden zijn giftig. Dit betekent dat elk dier dat een rietpad (of kikkervisje) probeert te eten, daarbij vaak zal sterven. Rietpadden eten ook bijna alles en nog wat, inclusief voedsel voor huisdieren, vlees en voedselresten. Dagelijks eten ze insecten en soms grotere dieren, waaronder kleine zoogdieren en inheemse kikkers.  

Australisch managementplan

Om de impact en verspreiding van rietpadden te verminderen, zijn beheersplannen (in plaats van controle) opgesteld. Er worden momenteel geen controleplannen voor heel Australië uitgevoerd, aangezien elk uitroeiingsplan tegelijkertijd de inheemse flora en fauna kan schaden, dus de aanstootgevende padden moeten worden verzameld met behulp van vallen en barrièrehekken en handmatig worden verwijderd. 

Cane pad management is nogal een handmatige taak.
Cane pad management is nogal een handmatige taak.

Deze verwijderingsmethoden variëren in hun effectiviteit, omdat deze amfibieën behoorlijk sluw zijn. 

Rietpadden zijn erg goed in het aanpassen aan hun omgeving, dus zelfs als er een methode zou zijn om ze te verwijderen, is de kans groot dat ze detectie kunnen vermijden. Dus het lijkt erop dat de rietpadden hier zijn om te blijven!

Chemwatch kan helpen!

Hoewel we die vervelende rietpadden niet kunnen bedwingen, hebben we wel u helpen uw chemicaliën onder controle te houden. We hebben jarenlange ervaring in SDS-beheer, risicobeoordeling, GHS, 24/7 Emergency Response, Heat Mapping en nog veel meer! Neem vandaag nog contact met ons op sa***@ch*******.net

Bronnen:

Snel onderzoek