Beroepsrisico's zijn overal in de chemische industrie, maar sommige stoffen vormen een grotere bedreiging dan andere. Risicobeperking is essentieel, en dit is waar blootstellingslimieten hun belangrijke rol spelen.
Over het algemeen geeft de grenswaarde voor beroepsmatige blootstelling (OEL) het niveau van toelaatbare blootstelling aan, gedurende een bepaalde tijd (meestal 8 uur), aan een chemisch of fysiek gevaar dat de gezondheid van een werknemer waarschijnlijk niet aantast. De grenswaarden voor chemische stoffen worden vastgesteld op basis van de chemische eigenschappen van de stof, experimenteel onderzoek bij dieren en mensen en toxicologische en epidemiologische gegevens
Het doel van de blootstellingslimiet is om eventuele gezondheids- of veiligheidsrisico's die gepaard gaan met blootstelling aan de stof tot een minimum te beperken. Deze limieten kunnen per rechtsgebied verschillen, dus het is belangrijk om de betekenis van deze statistiek en de noodzaak van relevante OEL's in elk veiligheidsinformatieblad (SDS) en chemische risicobeoordeling te begrijpen.
Blootstelling aan chemicaliën kan overal op bijna elke werkplek voorkomen. Alledaagse stoffen zoals lijm, drukinkt, reinigingsvloeistoffen, meststoffen en pesticiden kunnen gevaarlijke chemicaliën bevatten die fysiologische schade kunnen toebrengen aan iedereen die eraan wordt blootgesteld. Blootstellingslimieten bepalen het maximale blootstellingsniveau dat als veilig wordt beschouwd.
Er zijn verschillende maatregelen voor blootstellingslimieten, afhankelijk van het rechtsgebied, het type en de fase (vast, gas of vloeistof) van de aanwezige chemicaliën en de fysieke werkomgeving. Blootstelling aan chemicaliën kan plaatsvinden door inademing, inslikken of contact met de huid, hoewel veel blootstellingslimieten voornamelijk betrekking hebben op inademing van stof en dampen.
Een persoon die in de chemische productie werkt, wordt mogelijk vaker blootgesteld aan gevaarlijke chemicaliën als onderdeel van zijn normale taken dan iemand die als schoonmaker werkt, maar toch moet in alle gevallen de maximale blootstellingslimiet worden nageleefd. Monitoring is van cruciaal belang om te controleren of uw blootstellingsrisico's op de werkplek onder de OEL vallen.
OEL's zijn te vinden in rubriek 8 van een SDS van een stof, gemeten in mg/m3 of delen per miljoen (ppm). Grenswaarden kunnen enigszins variëren, afhankelijk van de regelgevende jurisdictie van het veiligheidsinformatieblad. OEL's hebben veel verschillende namen, die allemaal hetzelfde betekenen. In de VS worden ze PEL (Permissible Exposure Limits) genoemd, in Australië WES (Workplace Exposure Standards) en in het VK WEL (Workplace Exposure Limits). OEL wordt gebruikt door het Europees Agentschap voor chemische stoffen.
De drie meest gebruikte blootstellingslimieten geven aan of een blootstelling een kortdurende geïsoleerde blootstelling is, of dat de blootstelling gedurende dagen of weken aanhoudt tijdens reguliere werkzaamheden.
Deze blootstellingslimiet, ook bekend als de drempelwaarde of 8-uurswaarde, wordt berekend over een achturige werkdag of een 40-urige werkweek. Een TWA is de bovengrens van de toelaatbare gemiddelde blootstelling aan een chemische stof gedurende de bovengenoemde periode. Deze limiet is ingesteld om ervoor te zorgen dat er geen schadelijke effecten optreden van de blootstelling aan chemicaliën gedurende het leven van een werknemer.
De STEL (soms 15-min-waarde genoemd) beschrijft een tijdgewogen gemiddelde blootstellingslimiet van 15 minuten. De gemiddelde blootstelling gedurende de periode van 15 minuten mag de STEL-waarde niet overschrijden. Er zijn drie regels voor STEL:
a) STEL-blootstelling mag niet langer zijn dan 15 minuten.
b) STEL-blootstellingen mogen niet meer dan vier keer per dag worden herhaald.
c) Er moet minstens 1 uur zitten tussen opeenvolgende STEL-blootstellingen.
De Plafondwaarde, ook wel Piekwaarde genoemd, is de maximaal toelaatbare concentratie op een bepaald moment. Deze blootstellingslimiet mag nooit worden overschreden.
Niet alle chemische stoffen hebben duidelijk gedefinieerde grenswaarden in elk rechtsgebied. Wanneer een OEL voor een stof niet is geformaliseerd, kunnen chemische gevaren een geschatte limiet krijgen op basis van H-codes, GHS-categorieën, toxiciteitsgegevens en gezondheidsresultaten.
Beroepsmatige blootstellingsbanden zijn een proces waarbij chemicaliën worden ingedeeld in specifieke categorieën of banden op basis van de potentie van een chemische stof en de nadelige gezondheidseffecten die met blootstelling gepaard gaan. De output van dit proces is een beroepsmatige blootstellingsband (OEB), variërend van A tot E, die overeenkomt met een reeks blootstellingsconcentraties die naar verwachting de gezondheid van de werknemer zullen beschermen.
Beroepsmatige blootstellingsbanden zijn een bekende methode die is ontwikkeld door het Amerikaanse National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH) en wordt veel gebruikt in beroepsomgevingen. Meer informatie is te vinden hier..
Als u vragen heeft over grenswaarden voor beroepsmatige blootstelling, chemische risicobeoordeling of advies wilt over het veilig omgaan met chemische gevaren, neem dan a.u.b Contacteer de Chemwatch team vandaag of e-mail sales @chemwatch.net. We zijn geïnformeerd door meer dan 30 jaar chemische expertise en goed uitgerust om u te helpen bij het evalueren van risico's op de werkplek en om te voldoen aan de gezondheids- en veiligheidsvoorschriften.
Bronnen:
