Wist je dat zogenaamde 'recyclingcodes' eigenlijk helemaal geen recyclingcodes zijn?
Gebaseerd op de ASTM International-standaard, zijn die kleine driehoekjes die op uw plastic containers zijn gegoten, eigenlijk harsidentificatiecodes (RIC's) en dienen als een gids voor het identificeren van kunststoffen in allerlei omstandigheden, niet strikt alleen voor recycling.
Wat bedoelen ze? Lees verder voor meer informatie.
Net zoals de VN richtlijnen opstelt voor de classificatie en etikettering van chemicaliën via het GHS, zijn ASTM-normen niet standaard afdwingbaar. Ze zijn eerder een raamwerk dat kan worden aangenomen om de nationale en internationale consistentie te vergemakkelijken. De normen moeten worden bekrachtigd in wet- of regelgeving om zinvol te kunnen worden gehandhaafd in een bepaald rechtsgebied.
Voor een naadloze identificatie van kunststoffen tussen wereldwijde industrieën is het RIC-systeem overgenomen door de Europese Commissie en andere regelgevende instanties over de hele wereld. Hoewel het geen ontwerp is met een codesysteem voor recycling, maakt het de snelle identificatie van polymeerharsen en kunststoffen mogelijk om te helpen bij afvalbeheer, sortering en recyclingprocessen.
Het Resin Identification Code-systeem omvat de zes meest voorkomende soorten plastic die in consumentenproducten worden aangetroffen. Deze zijn als volgt gecodeerd:
Afgekort tot PET of PETE, dit is het meest voorkomende type polyester plastic, samengesteld uit tereftaalzuur en ethyleenglycol. Het wordt gebruikt om plastic flessen en containers te maken, evenals polyestervezels voor textiel. PET is een van de gemakkelijker chemisch te recyclen kunststoffen vanwege de aanwezige esterbinding die relatief gemakkelijk kan worden verbroken via hydrolyse, glycolyse of enzymen. PET-flessen zijn ook het meest voorkomende product dat mechanisch wordt gerecycled en er bestaat een aanzienlijke infrastructuur om dit te vergemakkelijken, met name in Europa.
Gemaakt van zich herhalende ketens van het ethyleenmonomeer, wordt HDPE vaak gebruikt om plastic buizen, ondoorzichtige flessen en containers te maken, evenals hard plastic meubels en speeltoestellen voor kinderen. Het is zeer duurzaam vanwege de lineaire structuur van de ethyleenketens, waardoor het zich onderscheidt van polyethyleen met een lage dichtheid dat sterk vertakte polymeerketens heeft. Net als PET is het relatief eenvoudig te recyclen en kan het vaak bij het huisvuil worden gegooid.
Dit materiaal heeft twee verschillende vormen: de stijve vorm is gemaakt van zich herhalende eenheden van een vinylchloridemonomeer, evenals andere additieven voor onder andere hitte- en UV-stabiliteit. Deze vorm wordt veel gebruikt voor huishoudelijke en rioleringsleidingen en andere bouwmaterialen. Aan flexibele PVC zijn weekmakers toegevoegd om de kneedbaarheid van het materiaal te vergroten, zodat het bruikbaar is als kleding, lakens en medische slangen. De infrastructuur voor het recyclen van PVC is minder wijdverspreid vanwege de lange levensduur van het materiaal en vanwege het aantal additieven die het moeilijk maken om de exacte samenstelling te bepalen, maar er wordt onderzoek gedaan om dit probleem aan te pakken.
LDPE is een zeer zacht en flexibel materiaal vanwege de hoge mate van vertakking van het ethyleenpolymeer in deze vorm. Het meest voorkomende gebruik is in plastic zakken, maar het kan ook containers en deksels, flexibele leidingen en sommige vormen van plasticfolie omvatten. Deze zijn moeilijker te recyclen omdat LDPE zacht genoeg is om gemakkelijk onzuiverheden op te nemen. Zachte kunststoffen zoals LDPE moeten vaak apart gesorteerd worden van harde kunststoffen zoals PET en HDPE.
Het merendeel van commercieel polypropyleen lijkt redelijk op HDPE, waarbij het propyleenmonomeer is gerangschikt in zeer lineaire polymeerketens (hoewel er drie mogelijke rangschikkingen van het monomeer zijn). PP is zeer sterk, met een hoge mate van chemische en hittebestendigheid. Het wordt vaak gebruikt voor medische en laboratoriumapparatuur, textiel en touwen, en voor items waar levende plastic scharnieren nodig zijn.
Dit materiaal bestaat uit zich herhalende styreeneenheden die kunnen worden gevormd tot harde platen of geëxpandeerd tot polystyreenschuim. Gevormde producten omvatten bestek en tafelgerei voor eenmalig gebruik, wegwerpscheermesjes en cd-doosjes. Geëxpandeerd polystyreen wordt heel vaak gebruikt als verpakkingsmateriaal om meer kwetsbare items te beschermen. Dit plastic is erg moeilijk te recyclen, vooral als schuim. Veel jurisdicties zijn begonnen met het verbieden van polystyreen in consumptiegoederen vanwege de mogelijke milieuschade als het eenmaal op de stortplaats terechtkomt.
Alles wat niet van toepassing is op deze categorieën, of dat een mix van plasticsoorten bevat, wordt aangeduid met de nummer 7-code, voor "anders". Deze omvatten acryl, nylon of gecombineerde plastic materialen, evenals bioplastics zoals polymelkzuur.
Samen met regelgevende instanties in andere rechtsgebieden heeft de Europese Commissie ook afvalidentificatiecodes voor andere materialen opgesteld. Dit dient om stoffen gescheiden te houden en afvalbeheer gemakkelijker te maken voor mensen en infrastructuur, en om de impact op het milieu te minimaliseren. Afhankelijk van de regio kunnen dit systemen zijn voor het categoriseren van batterijen (onderscheidend voor auto's, telefoons of huishoudelijke apparaten), papier en karton, metalen, glas en organische materialen/biomassa.
De Europese richtlijn voor afgedankte elektrische en elektronische apparatuur (WEEE) is een aanvullende verordening die de juiste verwijdering van elektrische goederen regelt, ter ondersteuning van recyclinginspanningen en om te voorkomen dat gevaarlijke materialen op de vuilnisbelt terechtkomen.
Als u vragen heeft over chemische regelgeving, SDS-ontwerp, chemische risicobeoordeling of voorraadbeheer, praat met de Chemwatch teams vandaag! We zijn geïnformeerd door meer dan 30 jaar chemische expertise en goed uitgerust om u te helpen met gevarenidentificatie, risicobeheersing, activabeheer en meer! Contacteer ons vandaag.
Bronnen:
