Uitgelicht deze week
Titaandioxide (TiO2) (CAS-nummer 13463-67-7) is een onbrandbaar, wit, kristallijn, vast, geurloos poeder. Het is onoplosbaar in water, zoutzuur, salpeterzuur en alcohol, en het is oplosbaar in heet geconcentreerd zwavelzuur, waterstoffluoride of alkali. TiO2 heeft verschillende natuurlijk voorkomende minerale vormen, of polymorfen, die dezelfde chemische formule en verschillende kristalstructuur hebben. Veel voorkomende TiO2-polymorfen zijn rutiel (CAS-nummer 1317-80-322 2) en anatase (CAS-nummer 1317-70-0). Hoewel zowel rutiel als anatase tot het tetragonale kristalsysteem behoren, heeft rutiel een dichtere rangschikking van atomen. Zowel anataas als rutiel worden gebruikt als wit pigment. Rutiel TiO2 is het meest gebruikte witte pigment vanwege zijn hoge brekingsindex en relatief lage lichtabsorptie. Anatase wordt gebruikt voor gespecialiseerde toepassingen (bijvoorbeeld in papier en vezels). TiO2 absorbeert geen zichtbaar licht, maar wel sterk ultraviolette (UV) straling. Commercieel rutiel TiO2 wordt bereid met een gemiddelde deeltjesgrootte van 0.22 m tot 0.25 m. TiO2 van pigmentkwaliteit verwijst naar anataas- en rutielpigmenten met een mediane deeltjesgrootte die gewoonlijk varieert van 0.2 m tot 0.3 m. Deeltjesgrootte is een belangrijke bepalende factor voor de eigenschappen van pigmenten en andere eindproducten. [1]
