Uitgelicht deze week
Kwik is een natuurlijk voorkomend element dat voorkomt in lucht, water en bodem. Het bestaat in verschillende vormen: elementair of metallisch kwik, anorganische kwikverbindingen en organische kwikverbindingen. [1] Het heeft het chemische symbool Hg en atoomnummer 80. [2] Het is het enige gewone metaal dat vloeibaar is bij normale temperaturen. Kwik wordt ook wel kwikzilver genoemd. Het is een zwaar, zilverwit vloeibaar metaal. Het is een nogal slechte geleider van warmte in vergelijking met andere metalen, maar het is een goede geleider van elektriciteit. Het legeert gemakkelijk met veel metalen, zoals goud, zilver en tin. Deze legeringen worden amalgamen genoemd. De belangrijkste kwikzouten zijn kwikchloride HgCl2 (corrosief sublimaat - een gewelddadig gif), kwikchloride Hg2Cl2 (calomel, nog af en toe in de geneeskunde gebruikt), kwikfulminaat (Hg (ONC) 2, een detonator gebruikt in explosieven) en kwiksulfide ( HgS, vermiljoen, een hoogwaardig verfpigment). Kwikmetaal heeft veel toepassingen. Vanwege zijn hoge dichtheid wordt het gebruikt in barometers en manometers. Het wordt op grote schaal gebruikt in thermometers, dankzij de hoge mate van thermische uitzetting die redelijk constant is over een breed temperatuurbereik. Het gemak van het samensmelten met goud wordt gebruikt bij het terugwinnen van goud uit zijn ertsen. [3]
Uitgelicht Artikelen
De United States Environmental Protection Agency (EPA) stelde updates voor van de nationale normen van de vorige regering voor de olie- en aardgasindustrie. Het voorstel zou duplicatie van regelgeving wegnemen en de industrie elk jaar miljoenen dollars aan nalevingskosten besparen - terwijl de gezondheids- en milieuregels voor olie- en gasbronnen gehandhaafd blijven die het agentschap passend acht. Dit voorstel is het resultaat van de evaluatie door EPA van de 2016 New Source Performance Standards (NSPS) voor de olie- en aardgasindustrie, die werd uitgevoerd in reactie op President Trump's Executive Order 13783 - Promoting Energy Independence and Economic Growth. Dat bevel geeft agentschappen de opdracht om bestaande regelgeving te herzien die mogelijk "de ontwikkeling of het gebruik van in eigen land geproduceerde energiebronnen belasten", waaronder olie en aardgas. De impactanalyse van EPA schat dat de voorgestelde wijzigingen de olie- en aardgasindustrie $ 17- $ 19 miljoen per jaar zouden besparen, voor een totaal van $ 97- $ 123 miljoen tussen 2019 en 2025. De verwerking van de VS Environmental Protection Agency (EPA) stelde updates voor van de nationale normen van de vorige regering voor de olie- en aardgasindustrie. Het voorstel zou duplicatie van regelgeving wegnemen en de industrie elk jaar miljoenen dollars aan nalevingskosten besparen - terwijl de gezondheids- en milieuregels voor olie- en gasbronnen gehandhaafd blijven die het agentschap passend acht. Het voorstel is het resultaat van de evaluatie door EPA van de 2016 New Source Performance Standards (NSPS) voor de olie- en aardgasindustrie, die werd uitgevoerd naar aanleiding van President Trump's Executive Order 13783 - Promoting Energy Independence and Economic Growth. Dat bevel geeft agentschappen de opdracht om bestaande regelgeving te herzien die mogelijk "de ontwikkeling of het gebruik van in eigen land geproduceerde energiebronnen belasten", waaronder olie en aardgas. De impactanalyse van EPA schat dat de voorgestelde wijzigingen de olie- en aardgasindustrie $ 17- $ 19 miljoen per jaar zouden besparen, voor een totaal van $ 97- $ 123 miljoen tussen 2019 en 2025. "Het voorstel van EPA komt tegemoet aan het uitvoerend bevel van president Trump en neemt onnodige en dubbele regelgevingslasten weg voor de olie- en gasindustrie", aldus EPA-beheerder Andrew Wheeler. “De regering-Trump erkent dat methaan waardevol is, en de industrie heeft een stimulans om lekken te minimaliseren en het gebruik ervan te maximaliseren. Sinds 1990 is de aardgasproductie in de Verenigde Staten bijna verdubbeld, terwijl de methaanemissies in de aardgasindustrie met bijna 15% zijn gedaald. Onze regelgeving mag deze innovatie en vooruitgang niet in de weg staan. " "EPA zet zich in voor hervorming van dubbele vereisten die kosten met zich meebrengen voor de industrie", zei EPA Regional Administrator Gregory Sopkin. "Onze staatspartners en producenten in EPA Region 8 hebben substantiële investeringen gedaan in het verminderen van luchtemissies van olie- en gasactiviteiten, en ze zullen dit blijven doen zonder de last van onnodige federale mandaten." “Ik ben blij om te zien dat de EPA vooruitgang boekt met deze cruciale, gezond verstandhervormingen die belastende regelgeving voor de olie- en gasindustrie verminderen, wat op zijn beurt een enorme overwinning is voor Colorado. Ik kijk ernaar uit om te zien dat de industrie doorgaat met het goede werk dat ze doen om de methaanuitstoot te verminderen en tegelijkertijd de veilige productie en het gebruik ervan te maximaliseren zonder dat de zware hand van de overheid hen daartoe dwingt, ”zei congreslid Ken Buck (R-CO). “Ik juich administrateur Wheeler toe voor het corrigeren van de onjuiste regelgevingsoverschrijding van de regering-Obama en voor het volgen van de letter van de wet. De voorgestelde regel van vandaag zal dubbele en onnodige voorschriften verwijderen die de ontwikkeling en het gebruik van onze binnenlandse energiebronnen nodeloos belasten. Feit is dat de olie- en gasindustrie altijd een economische prikkel zal hebben om methaan te beperken, omdat het afvangen ervan bedrijven in staat stelt meer gas te verkopen. Dat is de reden waarom de methaanemissies zijn blijven dalen, terwijl de energieproductie in dezelfde periode is toegenomen. Innovatie- en technologieverbeteringen binnen de olie- en gasindustrie en niet ideologisch gedreven overheidsregulering hebben de VS bereikt 's werelds leider op het gebied van emissiereducties, ”zei congreslid Doug Lamborn (R-CO). EPA stelt samen twee acties voor, die beide onnodige duplicatie van regelgeving in de regel van 2016 zouden verwijderen. In zijn hoofdvoorstel zou het agentschap bronnen in het transmissie- en opslagsegment van de olie- en gasindustrie uit de regelgeving halen. Deze bronnen zijn onder meer transmissiecompressiestations, pneumatische controllers en ondergrondse opslagvaten. Het agentschap stelt voor dat de toevoeging van deze bronnen aan de regel van 2016 niet gepast was, en merkt op dat het agentschap geen afzonderlijke bevinding heeft gemaakt om te bepalen dat de emissies van het transmissie- en opslagsegment van de industrie luchtverontreiniging veroorzaken of aanzienlijk daaraan bijdragen. kan de volksgezondheid of het welzijn in gevaar brengen. Het primaire voorstel zou ook de emissiegrenswaarden voor methaan uit de productie- en verwerkingssegmenten van de industrie intrekken, maar zou de emissiegrenswaarden voor ozonvormende vluchtige organische stoffen (VOS) behouden. Deze bronnen omvatten boorputafwerkingen, pneumatische pompen, pneumatische controllers, verzamel- en boostcompressoren, aardgasverwerkingsinstallaties en opslagtanks. De controles om de VOS-uitstoot te verminderen, verminderen tegelijkertijd ook methaan, dus afzonderlijke methaanbeperkingen voor dat segment van de industrie zijn overbodig. In een alternatief voorstel zou EPA de methaanemissiebeperkingen intrekken zonder alle bronnen uit het transmissie- en opslagsegment van de industrie uit de regelgeving te verwijderen. Het bureau zoekt ook commentaar op alternatieve interpretaties van de wettelijke bevoegdheid van EPA om verontreinigende stoffen te reguleren op grond van sectie 111 (b) (1) (A) van de Clean Air Act. Dit voorstel vormt een aanvulling op een technische actie van september 2018 waarin gerichte verbeteringen werden voorgesteld om de implementatie te stroomlijnen, duplicatie van EPA- en staatsvereisten te verminderen en onnodige lasten voor binnenlandse energieproducenten aanzienlijk te verminderen. EPA beoordeelt momenteel de opmerkingen die zijn ontvangen over dat technische pakket en verwacht in de komende maanden een definitieve regel uit te brengen. EPA zal commentaar geven op het voorstel gedurende 60 dagen nadat het is gepubliceerd in het federale register en zal een openbare hoorzitting houden. Details van de hoorzitting worden binnenkort bekend gemaakt.
De Rubiks kubus - een populaire speelgoedpuzzel die volwassenen en kinderen sinds de jaren tachtig in verwarring heeft gebracht - is opnieuw gemaakt met scheikunde. Een internationale groep onderzoekers heeft een werkende Rubiks kubus gemaakt die alleen bij elkaar wordt gehouden door chemische bindingen (Adv. zaak. 2019, DOI: 10.1002 / adma.201902365). In januari 2018 was de Jonathan Sessler van de Universiteit van Texas in Austin op een bijeenkomst waarin hij het werk presenteerde dat zijn laboratorium had gedaan door 2D-patronen te maken van tegels van gekleurde hydrogels. Philip A. Gale, een chemicus aan de Universiteit van Sydney die gespecialiseerd is in supramoleculaire chemie en in de jaren negentig postdoc was in het laboratorium van Sessler, daagde hem uit om van de materialen een Rubik's kubus te maken. "De patronen in Jonathans reeksen gels deden me denken aan het gezicht van een Rubik's Cube", zegt Gale. "Ik vroeg me af of het mogelijk zou zijn om een functionerende kubus te maken uit gelblokken waarmee de blokken gemakkelijk opnieuw kunnen worden geconfigureerd." Sessler zette postdoc Xiaofan Ji meteen op het project. De schijnbaar grillige taak bleek een enorme uitdaging te zijn. Ji had problemen met het maken van hydrogels met de zes kleuren die nodig zijn om een Rubik's kubus te maken en tegelijkertijd de structurele integriteit van het materiaal te behouden. Pas toen Ji overstapte naar een tweede postdoc, bij Ben Zhong Tang aan de Hong Kong University of Science and Technology, ontdekte hij de juiste ingrediënten: Tang ontwikkelde verbindingen die dankzij aggregatie fluoresceren wanneer ze zijn ingebed in solide films. . Ze hadden toen materiaal nodig met variabele plakkerigheid zodat de gekleurde tegels stevig konden worden bevestigd, maar de kubussen konden nog steeds worden gedraaid om het spel te spelen. Het team koos voor een hydrogel die acylhydrazon-crosslinks vormt door de reactie van een diacylhydrazine-precursor met een tetraformylpartner. Na een korte tijd in contact te zijn geweest - ongeveer een uur - kunnen tegels gemaakt van deze hydrogel gemakkelijk worden geplakt en losgemaakt. Maar als er voldoende acylhydrazon-crosslinks worden gemaakt - meestal gedurende een periode van 24 uur - blijft het materiaal permanent vastzitten, waardoor de tegels bij elkaar blijven. De onderzoekers maakten 27 kleine kubussen met aan elk zes gekleurde tegels en lieten ze een dag staan. Vervolgens hebben ze de kubussen geassembleerd tot een 3 × 3 × 3 Rubik's kubus. Na een uur konden ze de kubus draaien alsof het de klassieke speelgoedpuzzel was. "Omdat dit allemaal chemisch is, als we willen vals spelen, hoeven we alleen maar een kubus op te pakken, deze te draaien zodat hij overeenkomt met het patroon en hem er weer in te steken", zegt Sessler. "Dus we kunnen de Rubiks kubus oplossen op een manier die je niet kunt met een plastic Rubiks kubus." Er is één probleem: na 24 uur vergrendelt de Rubiks kubus op zijn plaats. Hetzelfde mechanisme waarmee het team op de gekleurde tegels kon plakken, maakte het spel onspeelbaar. "We hebben in feite een materiaal gemaakt dat, zoals gips of boetseerklei, na verloop van tijd moeilijker wordt", zegt Sessler. Hoewel het leuk was om het rage-speeltje opnieuw te maken, zegt Sessler dat dit niet zijn ultieme doel is. Hij zou graag arrays maken van tegels van slimme zachte materialen die afhankelijk zijn van zoiets als de fluorescerende materialen van Tang om van kleur te veranderen in aanwezigheid van chemische stimuli. Dergelijke arrays kunnen medische informatie overbrengen wanneer ze op de huid van een persoon worden geplaatst of robots begeleiden die chemische reacties uitvoeren, zoals een zuur-base-titratie. "Het is elegant werk en opent een nieuwe benadering voor de productie van reeksen sensoren", zegt Gale.
