Uitgelicht deze week
Chloroform is een organische verbinding met formule CHCl3. Het is een van de vier chloormethanen. De kleurloze, geurige, dichte vloeistof is een trihalomethaan en wordt als gevaarlijk beschouwd. [1] Chloroform is enigszins oplosbaar in water. Het is mengbaar met alcohol, benzeen, petroleumether, koolstoftetrachloride, koolstofdisulfide en oliën. Chloroform reageert heftig met sterke bijtende stoffen, sterk oxiderende stoffen, chemisch actieve metalen zoals aluminium, lithium, magnesium, natrium of kalium en aceton, waardoor brand- en explosiegevaar ontstaat. Het kan kunststof, rubber en coatings aantasten. Chloroform ontleedt langzaam onder invloed van licht en lucht. Het ontleedt ook bij contact met hete oppervlakken, vlammen of vuur en vormt irriterende en giftige dampen, bestaande uit waterstofchloride, fosgeen en chloor. [2]
Uitgelicht Artikelen
Geavanceerde robotica-gevoelige aanrakingen of draagbare apparaten van de volgende generatie met geavanceerde detectiemogelijkheden zouden binnenkort mogelijk kunnen zijn na de ontwikkeling van een rubber dat flexibiliteit combineert met een hoge elektrische geleidbaarheid. Het nieuwe slimme composietmateriaal, ontwikkeld door onderzoekers van de Faculteit Ingenieurswetenschappen en Informatiewetenschappen van de Universiteit van Wollongong (UOW), vertoont eigenschappen die nog niet eerder zijn waargenomen: het verhoogt de elektrische geleidbaarheid naarmate het vervormt, vooral wanneer het langwerpig is. Elastische materialen, zoals rubbers, zijn gewild in robotica en draagbare technologie omdat ze inherent flexibel zijn en gemakkelijk kunnen worden aangepast aan een bepaalde behoefte. Om ze elektrisch geleidend te maken, wordt een geleidende vulstof, zoals ijzerdeeltjes, toegevoegd om een composietmateriaal te vormen. De uitdaging voor onderzoekers was het vinden van een combinatie van materialen om een composiet te produceren dat de concurrerende functies van flexibiliteit en geleidbaarheid overwint. Als een composietmateriaal wordt uitgerekt, neemt het vermogen om elektriciteit te geleiden typisch af naarmate de geleidende vulstofdeeltjes scheiden. Maar voor de opkomende wereld van robotica en draagbare apparaten is het kunnen worden gebogen, gecomprimeerd, uitgerekt of gedraaid met behoud van geleidbaarheid een essentiële vereiste. Onder leiding van senior professor Weihua Li en de postdoctorale fellow van vice-kanselier Dr. Shiyang Tang hebben de UOW-onderzoekers een materiaal ontwikkeld dat de regels over de relatie tussen mechanische belasting en elektrische geleidbaarheid weggooit. Door vloeibaar metaal en metalen microdeeltjes als geleidende vulstof te gebruiken, ontdekten ze een composiet dat de geleidbaarheid verhoogt naarmate er meer spanning op wordt uitgeoefend - een ontdekking die niet alleen nieuwe toepassingsmogelijkheden opent, maar ook op een onverwachte manier tot stand kwam. Dr Tang zei dat de eerste stap een mengsel was van vloeibaar metaal, ijzermicrodeeltjes en elastomeer dat, door een toevallig ongeluk, veel langer dan normaal in een oven was uitgehard. Het te hard uitgeharde materiaal had een verminderde elektrische weerstand bij blootstelling aan een magnetisch veld, maar er waren nog tientallen monsters voor nodig om te ontdekken dat de reden voor het fenomeen een verlengde uithardingstijd was van enkele uren langer dan normaal. "Toen we per ongeluk een monster uitrekten terwijl we de weerstand aan het meten waren, ontdekten we verrassend genoeg dat de weerstand dramatisch afnam", zegt Dr. Tang zei. “Onze grondige tests hebben aangetoond dat de soortelijke weerstand van deze nieuwe composiet met zeven ordes van grootte kan dalen wanneer deze wordt uitgerekt of gecomprimeerd, zelfs met een kleine hoeveelheid. "De toename in geleidbaarheid wanneer het materiaal wordt vervormd of een magnetisch veld wordt aangelegd, zijn eigenschappen die volgens ons ongekend zijn." De resultaten zijn onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Nature Communications. Hoofdauteur en Ph.D. student Guolin Yun zei dat de onderzoekers verschillende interessante toepassingen hebben aangetoond, zoals het benutten van de superieure thermische geleidbaarheid van het composiet om een draagbare verwarming te bouwen die opwarmt waar druk wordt uitgeoefend. “De warmte neemt toe naar het gebied waar de druk wordt uitgeoefend en vermindert wanneer het wordt verwijderd. Deze functie kan worden gebruikt voor flexibele of draagbare verwarmingsapparaten, zoals verwarmde inlegzolen, ”zei hij. De onderzoeksgroep bestudeert materialen die hun fysieke toestand, zoals vorm of hardheid, kunnen veranderen als reactie op mechanische druk. Met de toevoeging van elektrische geleidbaarheid worden de materialen 'slim' doordat ze mechanische krachten kunnen omzetten in elektronische signalen. Professor Li zei dat de ontdekking niet alleen de belangrijkste uitdaging had overwonnen om een flexibel en sterk geleidend composietmateriaal te vinden, maar dat de ongekende elektrische eigenschappen ervan zouden kunnen leiden tot innovatieve toepassingen, zoals rekbare sensoren of flexibele draagbare apparaten die menselijke beweging kunnen herkennen. “Bij het gebruik van conventionele geleidende composieten in flexibele elektronica, is de afname van de geleidbaarheid bij uitrekking ongewenst, omdat dit de prestatie van deze apparaten aanzienlijk kan beïnvloeden en de levensduur van de batterij in gevaar kan brengen. “In die zin moesten we een composietmateriaal ontwikkelen met eigenschappen die nog nooit eerder zijn waargenomen: een materiaal dat zijn geleidbaarheid kan behouden, of dat de geleidbaarheid toeneemt, omdat het langwerpig is. “We weten dat veel wetenschappelijke vooruitgang voortkomt uit ongebruikelijke ideeën.
Meer dan 180 landen kwamen op 3 mei overeen om de productie en het gebruik van perfluoroctaanzuur (PFOA), zijn zouten en PFOA-gerelateerde verbindingen te verbieden onder het internationale Verdrag van Stockholm inzake persistente organische verontreinigende stoffen (POP's). Het International Agency for Research on Cancer beschouwt PFOA mogelijk kankerverwekkend voor de mens. Blootstelling aan de stof is ook gekoppeld aan hormonale verstoring. Tijdens een bijeenkomst van de verdragspartners van het Verdrag van Stockholm in Genève, hebben regeringen uitzonderingen gemaakt waardoor sommige toepassingen van PFOA kunnen worden voortgezet, inclusief het gebruik in blusschuim - een praktijk die het grondwater in veel gebieden over de hele wereld heeft verontreinigd. Tonnen van deze schuimen liggen klaar om eerstehulpverleners te helpen bij het blussen van petroleumgestookte branden. Sommige van deze schuimen bevatten ook een ander fluorchemisch, perfluoroctaansulfonzuur (PFOS), dat strikt aan beperkingen onderhevig is maar al tien jaar niet verboden is onder het Verdrag van Stockholm. Tijdens hun recente bijeenkomst kwamen de verdragspartners overeen het gebruik van brandbestrijdingsschuim met PFOA of PFOS in trainingsoefeningen te verbieden en de productie, import of export van schuim met een of beide chemicaliën te verbieden. De chemische industriegroep FluoroCouncil heeft aangedrongen op een overgang van PFOA naar moderne gefluoreerde chemicaliën met "verbeterde menselijke gezondheid en milieuprofielen", zegt Jessica Bowman, de uitvoerend directeur van de organisatie. "Het opnemen van PFOA onder het Verdrag van Stockholm met minimale vrijstellingen zal deze overgang wereldwijd bevorderen." Regeringen hebben een uitzondering gemaakt voor het gebruik van een PFOA-gerelateerde chemische stof die wordt gebruikt om geneesmiddelen te produceren, zegt Pamela Miller, medevoorzitter van een coalitie van publieke belangengroepen, het International POPs Elimination Network. De stof is perfluoroctyljodide, dat kan worden afgebroken tot PFOA. Het wordt gebruikt om perfluoroctylbromide te produceren, een verwerkingshulpmiddel bij het maken van sommige farmaceutische producten. Hoewel de vrijstelling voor perfluoroctyljodide uiterlijk in 2036 afloopt, zullen verdragspartners deze herzien en mogelijk eerder afschaffen, zegt Miller tegen C&EN. Verdragspartners gaven ook wereldwijde vrijstellingen van vijf jaar voor PFOA en zijn chemische neven die worden gebruikt bij de productie van halfgeleiders, textiel voor arbeidersbescherming, medische apparatuur en fotografische coatings op films. Ze verleenden aanvullende PFOA-vrijstellingen aan China, de Europese Unie en Iran voor het gebruik van PFOA bij de productie van fluorpolymeren, medisch textiel en elektrische draden. Bovendien hebben de regeringen het aantal toegestane toepassingen voor PFOS, de zouten ervan en een verwante verbinding, perfluoroctaansulfonylfluoride, verminderd onder het Verdrag van Stockholm. Ze hebben de vrijstellingen voor deze stoffen in hydraulische vloeistoffen voor de luchtvaart en andere speciale toepassingen geëlimineerd. Ze lieten echter het gebruik van het pesticide sulfluramide, dat wordt afgebroken tot PFOS, doorgaan zonder deadline voor uitfasering. Toegepast om bladsnijdende mieren te bestrijden, wordt het insecticide gemaakt in Brazilië en gebruikt in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, waardoor PFOS-vervuiling wordt veroorzaakt. "Het voortdurende gebruik van sulfluramide in de landbouw zonder tijdslimiet beschermt Braziliaanse chemische bedrijven, niet de menselijke gezondheid en het milieu", zegt Fernando Bejarano van de International POPs Elimination Network Hub voor Latijns-Amerika en het Caribisch gebied.
