Uitgelicht deze week
Natriumbicarbonaat, ook bekend als zuiveringszout of natriumbicarbonaat, is een oplosbaar, reukloos 1,3-dichloorpropeen, chemische formule C3H4Cl2, is een heldere tot strokleurige vloeistof met een scherpe, zoete, irriterende geur. [1] 1,3-dichloorpropeen lost op in water en verdampt gemakkelijk. Het is een bijproduct bij de chlorering van propeen om allylchloride te maken [2]
Uitgelicht Artikelen
PAK-stoffen kunnen kankerverwekkend zijn, maar worden in veel consumentenproducten gebruikt. Het Duitse instituut schat dat het mogelijk is om het PAK-gehalte te minimaliseren tot onder de 0.2 mg / kg. Het Duitse BfR-instituut voor risicobeoordeling schat dat het mogelijk is om het PAK-gehalte in consumentenproducten te minimaliseren tot onder de 0.2 mg / kg. Veel polycyclische aromatische koolwaterstoffen, of PAK's, zijn kankerverwekkend en voor kankerverwekkende stofmengsels kunnen geen veilige dosisniveaus worden afgeleid. PAK's worden gebruikt in veel consumentenproducten met langdurig of herhaald huidcontact. BfR schat dat het technisch haalbaar is om het PAK-gehalte te minimaliseren tot 0.2 onder mg / kg in alle gangbare rubbermaterialen, elastomeren en kunststoffen. Door de niveaus in plastic en rubberen onderdelen van producten te verlagen, wordt de blootstelling van consumenten aan PAK's verder verminderd. De BfR-evaluatie is bereikt in verband met hun werk aan de ontwikkeling van Duitse criteria voor het GS-keurmerk voor productveiligheid.
Pizza is een van 's werelds meest populaire voedingsmiddelen. In de VS worden elke seconde 350 plakjes gegeten, terwijl 40% van de Amerikanen minstens één keer per week pizza eet. Er is een reden waarom pizza zo populair is. Mensen voelen zich aangetrokken tot voedingsmiddelen die vet en zoet en rijk en complex zijn. Pizza heeft al deze componenten. Kaas is vet, toppings met vlees zijn vaak rijk en de saus is zoet. Pizza-toppings zijn ook verpakt met een samenstelling genaamd glutamaat, die te vinden is in de tomaten, kaas, pepperoni en worst. Wanneer glutamaat onze tong raakt, vertelt het onze hersenen om opgewonden te raken - en er meer van te verlangen. Deze verbinding zorgt ervoor dat onze mond watert in afwachting van de volgende hap. Dan zijn er de combinaties van ingrediënten. Kaas en tomatensaus zijn als een perfect huwelijk. Op zichzelf smaken ze best goed. Maar volgens culinaire wetenschappers bevatten ze smaakstoffen die nog beter smaken als ze samen worden gegeten. Nog een kwaliteit pizza die hem zo lekker maakt: de ingrediënten worden bruin tijdens het koken in de oven. Voedsel wordt bruin en knapperig als we het koken vanwege twee chemische reacties. De eerste heet karamelisatie, wat gebeurt wanneer de suikers in een levensmiddel bruin worden. De meeste voedingsmiddelen bevatten op zijn minst wat suiker; zodra voedsel tussen de 230 en 320 graden is, beginnen hun suikers bruin te worden. Karamel is gemaakt van duizenden verbindingen, waardoor het een van de meest complexe voedingsproducten is. Op een pizza worden ingrediënten zoals uien en tomaten tijdens het bakken gekarameliseerd, waardoor ze rijk, zoet en smaakvol worden. Die bruine en knapperige korst is ook het resultaat van het karamelliseren van het deeg. Terwijl het vlees en de kaas op je pizza ook bruin worden, komt dit door een ander proces, de "Maillard-reactie", genoemd naar de Franse chemicus Louis-Camille Maillard. De Maillard-reactie treedt op wanneer de aminozuren in eiwitrijk voedsel zoals kaas en pepperoni reageren met de suikers in dat voedsel bij verhitting. Pepperonis die knapperig wordt met gekrulde randen, en kaas die bruin wordt en bubbelt, zijn voorbeelden van de Maillard-reactie op het werk. Met brood, kaas en tomatensaus als basis, lijkt pizza misschien een eenvoudig gerecht. Dat is het niet. En nu, de volgende keer dat je op het punt staat een plakje te verslinden, zul je alle elementen van pizza kunnen waarderen die onze hersenen prikkelen, onze smaakpapillen prikkelen en onze mond doen tranen.
