Uitgelicht deze week
SoHydrazine is een kleurloze, rokende olieachtige vloeistof met een sterke ammoniakachtige geur. Het is gevaarlijk instabiel en zeer giftig, tenzij het in een oplossing wordt behandeld. Het komt van nature voor als bijproduct van microbiële stikstoffixatie en is aangetroffen in tabaksrook. Het kan ook tijdens het ontluchten in de lucht vrijkomen. Hydrazine is geclassificeerd als kankerverwekkend voor de menselijke gezondheid. [1,2,3,4]
Uitgelicht Artikelen
FHet ministerie van Volksgezondheid, Arbeid en Welzijn (MHLW) heeft een reeks voorstellen besproken om een transparantere uitwisseling van verplichte en vrijwillige informatie over chemische gevaren aan te moedigen. Materialen die door het ministerie zijn vrijgegeven voorafgaand aan een vergadering van vandaag, wijzen erop dat stoffen zonder wettelijke vereiste voor veiligheidsinformatiebladen (SDS'en) verantwoordelijk waren voor maar liefst de helft van alle ongevallen met acute toxiciteit door blootstelling aan chemicaliën. De Industrial Safety and Health Act (ISHA) is de belangrijkste wet die het Globally Harmonized System (GHS) voor classificatie en etikettering van chemicaliën in Japan implementeert. Dit verplicht bedrijven om SDS'en en etiketten te verstrekken voor 673 stoffen en hun mengsels tot bepaalde drempels. Hoewel de ISHA bedrijven ook aanmoedigt om SDS'en te verstrekken voor andere chemicaliën die fysieke of gezondheidsrisico's kunnen opleveren, is dit geen wettelijke vereiste. Het ministerie meldt dat slechts 60-70% van de bedrijven regelmatig gevaardocumenten deelt als dit niet wettelijk verplicht is. De MHLW erkent dat voor bepaalde chemicaliën met mogelijke schadelijke gezondheidseffecten op de lange termijn momenteel geen verplichte gevarenwaarschuwingseisen gelden, waaronder ongeveer 200 kankerverwekkende stoffen van categorie 2B, stoffen die door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek als "mogelijk kankerverwekkend voor mensen" worden beschouwd. (Iarc). Voorstellen om de wettelijke vereisten voor SDS'en en etikettering van chemicaliën uit te breiden, waren beperkt tot stoffen die betrokken waren bij ongevallen als gevolg van bijwerkingen van onjuist geëtiketteerde mengsels. Vrijwillige actie De MHLW overweegt in plaats daarvan stappen om een cultuur van vrijwillige SDS-circulatie onder bedrijven in Japan te bevorderen, met name onder kleine en middelgrote ondernemingen die over minder personeel beschikken om nalevingskwesties te beheren. Het ministerie heeft al model SDS-documentatie en labels ontwikkeld die bedrijven kunnen gebruiken, die betrekking hebben op 3,014 stoffen. Het is nu van plan om deze bronnen uit te breiden tot meer stoffen, waarbij prioriteit wordt gegeven aan chemicaliën die in grote hoeveelheden in Japan worden geïmporteerd of geproduceerd. Andere voorgestelde maatregelen zijn onder meer het beschikbaar stellen van een budget voor trainings- en adviesdiensten om ervoor te zorgen dat kleinere bedrijven aan hun nalevingsvereisten voldoen. Ook kunnen SDS'en en labels voor overdrachten van consumentenproducten, die over het algemeen niet vereist zijn, nodig worden wanneer die producten worden gekocht in business-to-business transacties. Het overweegt ook op technologie gebaseerde oplossingen om het delen van SDS-documenten online met QR-gecodeerde labels mogelijk te maken.
https://chemicalwatch.com/120630/japan-mulls-changes-to-safety-data-sheet-requirements
Melbourne: Wetenschappers hebben de snelste internetsnelheid ter wereld bereikt, wat genoeg is om 1000 HD-films in een fractie van een seconde te downloaden met behulp van een enkele optische chip, een vooruitgang die kan helpen de capaciteit van netwerkverbindingen over de hele wereld te vergroten. Volgens de studie, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Communications, kan de nieuwe innovatie de telecommunicatiecapaciteit versnellen van landen die worstelen met de vraag naar internetinfrastructuur. De onderzoekers, waaronder Bill Corcoran van Monash University in Australië, registreerden een datasnelheid van 44.2 terabit per seconde (Tbps) uit een enkele lichtbron. Deze snelheid, zeiden de wetenschappers, werd bereikt door hun nieuwe apparaat aan te sluiten op bestaande glasvezeltechnologie, zoals die wordt gebruikt in breedbandinternetnetwerken. "In eerste instantie zouden deze aantrekkelijk zijn voor ultrasnelle communicatie tussen datacenters", zei Arnan Mitchell, een co-auteur van het onderzoek van de RMIT University in Australië, in een verklaring. Ze testten de transmissie op 76.6 kilometer optische vezels tussen de Melbourne City Campus van RMIT en de Clayton Campus van Monash University. De vezellus maakt volgens de wetenschappers deel uit van het Australian Lightwave Infrastructure Research Testbed (ALIRT) dat is opgericht met investering van de Australian Research Council. In de studie gebruikten de onderzoekers hun nieuwe apparaat dat 80 lasers vervangt door één enkel apparaat dat bekend staat als een microkam, die kleiner en lichter is dan bestaande telecommunicatiehardware. Ze legden uit dat het zich gedraagt als een regenboog die bestaat uit honderden onzichtbare infraroodlasers van hoge kwaliteit uit één enkele chip. Elk van deze lasers, aldus de studie, kan worden gebruikt als een afzonderlijk communicatiekanaal. De wetenschappers plaatsten de microkam op de optische vezels van ALIRT en stuurden maximale gegevens naar elk kanaal, waarmee ze het piekinternetgebruik simuleerden over een bandbreedte van 4 TeraHertz (THz). Hoewel deze microkam in een laboratoriumomgeving is gebruikt, zeiden ze dat dit de eerste keer is dat hij in een veldproef wordt gebruikt. Met een ongekend aantal mensen dat internet gebruikt voor werk op afstand, sociale contacten en streaming tijdens het afsluiten van het coronavirus, zeiden de onderzoekers dat de proef de normale vraag naar internetinfrastructuur over een paar jaar weerspiegelde. "Het laat ons echt zien dat we de capaciteit van onze internetverbindingen moeten kunnen vergroten", aldus Corcoran. Op basis van de resultaten gelooft hij dat de vezels die al deel uitmaken van de internetinfrastructuur in de grond, de ruggengraat kunnen vormen van communicatienetwerken, nu en in de toekomst. "En het is niet alleen Netflix waar we het hier over hebben, het is de bredere schaal waarvoor we onze communicatienetwerken gebruiken," voegde hij eraan toe. Corcoran zei dat de gegevens kunnen worden gebruikt voor zelfrijdende auto's en toekomstig transport, en dat het ook de geneeskunde, het onderwijs, de financiële sector en de e-commerce-industrie kan helpen. David Moss, directeur van het Optical Sciences Centre aan de Swinburne University, zei dat microkam-chips een enorm belangrijk onderzoeksgebied zijn geworden in de tien jaar sinds hij ze mede heeft uitgevonden. Volgens Moss bieden microkammen ons een enorme belofte om aan de onverzadigbare vraag naar bandbreedte in de wereld te voldoen.
